Ulica Lazurowa

Jedna z bocznych uliczek Karwnoru. Nie jest duża, jednak wokół fontanny - która stoi w centrum, a w nocy wygląda, jakby płynął w niej lazur - znajduje się zawsze paru ulicznych grajków, którzy zbierają pieniądze na życie. Wokół znajduje się także paru handlarzy, którzy żerują na zbłądzonych turystach. Na ulicy znajduje się również warsztat kowalski - zarabia głównie na młodzikach i amatorach, którzy nie znają się na stali i cenie. Ludzie mówią, że prowadzi także lichwę. Mimo dużych cen, jego wyroby są całkiem dobre - słynie z personalizacji zamówień.
Mieszka nad swoją kuźnią, a że kocha muzykę i śpiew, rzadko kiedy wpuszcza obcych do warsztatu. Ma okno i ladę, które przypominają barowe. Jednak, z powodu zaginięcia córki, okienko dla klientów jest ostatnio zamknięte.

Libra
Szłaś tu ładny kawałek drogi, będąc naciąganą na podrabiane tkaniny i mikstury lecznicze, które mogły najwyżej spowodować wysypkę. Jednak dotarłaś na miejsce - z kluczem w ręku i instrukcjami od razu odnalazłaś warsztat Steniona. Ludzie wokół nie wyglądali na radosnych; grajkowie śpiewali smutne pieśni o tragicznych miłościach i o dramatach rodzin. Sklepikarze nie zaganiali turystów. Nawet fontanna wydawała się płynąć szybciej, jakby woda nie mogła powstrzymać łez.

[Only admins are allowed to see this link]

Libra dotarła na Lazurową, która znajdowała się tak blisko od karczmy. Ponura okolica. Nie biedna, nie przestępcza, tylko ponura. Przynajmniej na pierwszy rzut oka.
Z początku zakładała że nie będzie wchodzić do kuźni, jednak stwierdziła, że może znajdzie coś, co będzie mogła pożyczyć. I przez pożyczyć faktycznie miała na myśli pożyczyć, nie zabrać. Przy okazji miała okazję rozejrzeć się po mieszkaniu.
Jeśli kowal jak mówił mieszkał sam, i zawsze tak dużo pił, nie mogę wykluczyć, że Brosia sama uciekła. - pomyślała. Jednak w głębii serca sama nie chciała w to wierzyć.
W każdym razie, dziewczyna otworzyła drzwi, weszła do środka, po czym rozejrzała się.

Libra

Wchodząc do budynku wita cię chłód i skąpe światło sączące się z okiennic. Budynek jest sporych rozmiarów i od razu widać że domownicy, choć niezbyt bogaci, nie żyli w biedzie. Stoisz w głównej izbie, w której poza typowymi meblami, krzesłami, stołem znajduje się też sporych rozmiarów drewniana szafa, wzmacniana metalowymi okuciami, z dużą ilością szuflad i szufladek zamykanych na klucz, podobna do tych które zobaczyć można w ratuszu czy innym miejskim urzędzie. Część z szufladek jest otwarta. Cały pokój zdaje się być pełen zakamarków.
Widzisz drzwi prowadzące do przylegającego do budynku sklepu będącego częścią kuźni. Za sklepem znajduje się właściwa pracownia i składzik warsztatowy, również przylegające do budynku, prowadzą do niego bezpośrednio drugie drzwi z sali głównej, można do nich również przejść z samego sklepu. W głównej sali znajdują się też schody na piętro.

Nie brzydko. Bywałam w gorszych miejscach. - takie wrażenie wywarł na niej dom. Jej uwagę przykuła okuta szafa, z miliardem szufladek.
- To musi być strasznie niepraktyczne. - powiedziała do siebie. Szukać kluczyka do każdej szufladki? Szaleniec. Pewnie klucze do konkretnych ukrywa w innych szufladkach, też zamykanych, haha.
Kusiło ją, by zajrzeć co w nich leży, lecz nawet, jeśli kowal ukrywał tam jakieś kosztowności, powinien je zatrzymać. Tym czasem chciała przejść się po kuźni. Szukała czegoś co tymczasowo uzupełni jej wybrakowane wyposażenie. Idealnie tarczy, ale nie wie, czym dokładnie zajmuje się kowal. Może i kowal to nie płatnerz, ale jakby znalazła jakiś pancerz, nawet lekki, też by go pożyczyła. I potem oddała. Nieironicznie oczywiście.

The member 'Tasted' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 17

Libra

Przeczesałaś dokładnie kuźnię i przylegający do niej sklep. Na stoikach i półkach leżą wszelkiej maści miecze, jednoręczne, dwuręczne, bękarcie, a wszystkie świetnej roboty i dobrego wyważenia. Niestety, jest to oręż do którego użytku potrzeba znacznych umiejętności szermierczych, godnych arystokraty, nie zwykłego miejskiego strażnika. W twoim zasięgu pozostaje tylko tańsza broń z dolnej półki: Kordelas (+1 do walki) i Krótki miecz (+2 do walki). Jednak jak widać, mimo iż kowal specjalizował się głównie w kuciu mieczy, tworzy najwyraźniej także prostsze elementy opancerzenia. Do twojej dyspozycji pozostają proste metalowe karwasze (+1 do obrony) i metalowy obojczyk (+1 do obrony).

Przypominasz sobie że jest to miejsce z którego zginął miecz runiczny. Przeczesujesz dokładnie zakamarki i szafki a nawet kasę sklepu ale są one puste - nie ma w tym pomieszczeniu żadnej papierologii która powiedziała by ci o tym coś więcej. Widać kowal lubi trzymać porządek w dokumentach i wszystkie gdzieś posegregował, nie pozostawiając papierowego bałaganu w sklepie.

Kowal znał się na fachu. Librze oczy zaświeciły się na widok licznych, starannie wykonanych ostrzy. Jednak była pewna, że nie była w stanie by ich użyć. Jednak to jej nie przeszkadzało. Była pewna, że jest dość wyszkolona z jej bronią wyboru, i podjęcie miecza w tym momencie tylko by jej zaszkodziło. Najostrzejszy miecz nie zastąpi umiejętności.
Z przydatnych rzeczy znalazła jednak zbroję. Były to bardzo specyficzne części uzbrojenia. Niekonwencjonalne wręcz, pokrywały nieduże części ciała. Libra jednak postanowiła je pożyczyć. Lepsze to niż nic.
Poza tym, przypomniała sobie o zaginionym mieczu, o którym wspominał mężczyzna. Jednak tutaj nie było nic, co mogłoby go jej przybliżyć. Trudno, trzeba będzie się rozejrzeć. Kowal powinien jakoś śledzić zamówienia.
Dziewczyna, nie widząc żadnych papierów na wierzchu, postanowiła udać się na piętro, szukając kwitów. Może kowal ma jakiś gabinet. Poza tym chciała obejrzeć sypialnie Brosi i jej ojca. Chciała być rzetelnym detektywem i sprawdzić wszystkie opcje.
pst, nie było powiedziane że miecz był runiczny x)

Libra

Wracasz do budynku mieszkalnego. Mijasz hall i główną izbę z szafką z dokumentami. Wchodzisz na piętro. Twoim oczom ukazują się trzy wejścia. Jedno prowadzi do komórki będącej zwykłą graciarnią. Drugie do pokoju kowala, trzecie zaś do pokoju dziewczynki.

W graciarni nie znajdujesz niczego związanego ze sprawą - stare miotły, szmaty, śmieci i starocie których szkoda było wyrzucać. Twoją uwagę przykuł jedynie zestaw do pędzenia alkoholu, stary i zakurzony. Ani śladu niczego interesującego.

Następnie sprawdzasz pokój Brosi. Jest przytulny i wybitnie dziewczęcy. Widzisz szafę wypełnioną spódnicami i sukienkami, wśród nich jak i w całym wystroju pokoju dominuje czerwień. Czerwona pościel na łóżku, czerwone ubranka starych i z dawna nie używanych już lalek. Zauważasz znaczą ilość drewnianych figurek w kształcie zwierząt - to wskazuje na fakt iż Brosia zdecydowanie lubiła zwierzęta, zwłaszcza te egzotyczne. Poza tym nie znajdujesz nic istotnego.

Pokój Steniona jest prosty i surowy jak na kowala przystało. Proste łóżko, prosta, niewielka szafa, prosty stół. Tutaj również nie ma żadnych dokumentów, panuje absolutny porządek. Twoją uwagę przykuwa jednak pęk kluczy zawieszony na ścianie - muszą służyć do otwierania bardzo wielu szafeczek.

Na piętrze Libra znalazła trzy pomieszczenia. Rupieciarnię, gdzie poza prowizoryczną destylarnią nie było nic ciekawego. Wystrojony w śliczny czerwony pokój Brosi - widać było że faktycznie była oczkiem w oku kowala. Oraz pokój jego samego - czysty, prosty i schludny. Był tam też pęk kluczy. Duży pęk kluczy. Dziewczynie natychmiast przypomniała się szafa z szufladkami. Zeszła na dół i zaczęła po kolei otwierać szuflady, poszukując czegoś związanego z zaginionym mieczem. Mógł to być schemat, lub zamówienie - chciała wiedzieć, czego szuka. Nie jest wykluczone, że złodziej nie jest też porywaczem.

Otwierasz szufladę za szufladą przeczesując szafkę z dokumentami. Wygrzebujesz ich istne mnóstwo. Są to głównie zapisane zamówienia, pokwitowania odbioru zamówionej broni, pokwitowania zapłaty, wyciągi podatkowe... Z początku nie znajdujesz nic dziwnego poza zwykłą papierkową robotą dopóki nie przeszukujesz trzeciej od końca szuflady. Tam znajdujesz najnowsze pokwitowanie za zamówienie miecza runicznego. Kwota powalała. Dokument wystawiony był na niejakiego Davera. Tę samą datę posiada kilka innych pokwitowań na drobne można by pomyśleć elementy wyposażenia, kupujący zostawili jednak w sklepie wielkie sumy. Szukasz dalej w nadziei znalezienia czegoś więcej. Otwierasz przedostatnią szufladę. Znajdujesz tam przeróżne listy których adresatem jest Stenion. To liczne listy z pogróżkami, w których kowal nazywany jest złodziejem i oszustem, pojawia się wiele gróźb karalnych, z pewnością kowal gromadził je jako materiał dowodowy by w razie napadu na niego samego lub kuźnię dostarczyć je do straży miejskiej. Jednak gdy poszło o jego córkę najwyraźniej napoje o wysokim woltażu sprawiły że o wielu rzeczach zapomniał. Otwierasz ostatnią szufladę. Ta była zabezpieczona nie tylko zamkiem, ale też dodatkowymi metalowymi okuciami - ktoś mógłby zniszczyć całą szafę ale nie ruszy tej jednej szuflady. Tam znajdujesz weksle, papiery wartościowe i mnóstwo papierów dłużnych. Sięgasz po kolejny dokument i zauważasz potwierdzenie udzielenia pożyczki, na gigantyczny procent. Kolejny dokument i to samo. Wygląda na to że kowal dorabia sobie na boku lichwą, często udzielając pożyczek na zakup produktów w swoim własnym sklepie, sądząc po zapisach celu pożyczki. To tłumaczy wcześniejsze listy i to w jaki sposób Stenion mógł, choć nie musiał, narobić sobie wrogów. Wyciągasz najnowszy dokument poświadczający:

Pożyczkodawca: Stenion Kowal

Pożyczkobiorca: Daver, syn Brezosa

Cel pożyczki: Miecz bękarci runiczny, z głowicą zdobioną i rękojeścią czerwoną

Czytasz dalej, wytrzeszczając ze zdumieniem oczy widząc sumę jaka widnieje na dokumencie po podliczeniu odsetek za ledwie trzy tygodnie. Sama nie wiesz czy przez całe życie uzbierałabyś taką kwotę, na pewno nie na uczciwej pracy. Jedno było pewne. Kowal udzielił pożyczki na miecz Daverowi na gigantyczny procent. Dorobił się wrogów i wygląda na to że ten Daver jest jednym z nich. Niemal na pewno ma związek z zaginięciem miecza - pytanie czy z zaginięciem Brosi również. Jeśli tak, musi to mieć związek z cyrkiem.

Im dalej grzebała Libra, tym nowsze dokumenty znajdywała. Było ich mnóstwo - przeglądanie wszystkiego zajęło jej dość długo, mimo że nie czytała każdego papieru, a przeglądała papiery, a gdy nie znalazła wzmianki o czerwonej rękojeści, odkładała je na miejsce. Ostatecznie znalazła.
- Bingo. - powiedziała, po czym zaczęła czytać zamówienie.
Papier wspominał miecz o czerwonej rękojeści, dla niejakiego Davera. I koszt, opiewający na jej wieloletni żołd. Runiczny, cokolwiek to miało znaczyć, ale czy to tak znacznie podnosiło cenę? To znacznie zainteresowało Librę. Szukała dalej. W szufladzie obok znalazła listy z groźbami. Stenion musiał mieć wiele wrogów. Dlaczego? Czy inni lokalni rzemieślnicy zazdrościli mu talentu i nadzianych klientów? Zaraz okazało się, że nie. Kolejna szuflada zawierała... kwity pożyczkowe. W tym kwit Davera. Tu jest pies pogrzebany.
Nie mniej, teraz, wiedząc że kowal nie jest bez winy, nie wiedziała właściwie co zrobić z Brosią, gdy ją znajdzie. Była przekonana, że ojciec zgotował jej ten los, i że dziewczynka została porwana przez jednego z dłużników - nie koniecznie posiadacza miecza runicznego. Czy odpowiedzialne będzie oddać ją ojcu? Czy to w moim autorytecie o tym decydować?
Postanowiła jeszcze raz przejrzeć listy z groźbami. Szukała jakichkolwiek listów grożących porwaniem Brosi. Chciała porównać podpis Davera do pisma na liście.
Po tym, bez względu na to, czy pismo zgadzało się czy nie, mogła już iść. Zamknęła drzwi na klucz i ruszyła w stronę cyrku. Po drodze rozglądając się za jakimikolwiek śladami dziewczyny. Na przykład czerwonymi wstążkami.