Ruiny

Ruiny parę kilometrów na północ od Karwnoru. Droga do nich prowadzi przez niemal zupełnie wykarczowany las, jedynie jeszcze parę sypiących się kolumn jest za nimi ukryta. Wejście przypomina jaskinię, jednak utrzymuje się ono na dwóch kolumnach. Kolumny wyglądają, jakby przeżyły trzysta lat historii, jednak wnętrze prowadzi w dół i może być pełne niezbadanego. Na jednej z kolumn przy wejściu widnieje napis w języku współczesnym.

-Lepiej będzie zapamiętać ten napis, na pewno się nam przyda- Mówię do Aviomarina patrząc w głąb wejścia.
-Możemy powoli schodzić trzymaj się blisko mnie, my krasnoludy jesteśmy przyzwyczajeni do podziemi...- Mówię zasłaniając się tarczą

Umiejętność:
Widzenie w ciemności I

Idę powoli za krasnoludem, niewiele dostrzegając w ciemności ruin. Nie jestem do końca pewien jakiego cholerstwa tam oczekiwać, więc dla bezpieczeństwa wyciągam swoją procę - Dobrze że przynajmniej ciebie nie straciłem - Myślę sobie patrząc się na broń. Przygotowuję się również do bloku, mimo że nie wiem do końca co mogło by zaatakować z ciemności oraz jak do cholery w bloku miała by mi pomóc proca.
Przygotowuje:
Blok procą

Przyjeżdżając w miejsce moich towarzyszy hucznie ich przywitałem. Cieszyłem się, że możemy znowu przeżywać wspólne przygody, a kto wie, może ta będzie jedyna i w niej zginiemy? Oby nie. Albo... zresztą, nie ważne.
- Witajcież! mam dla was jedzenie i będę was asekurować w tej niesłychanej eksploracji. Będę trzymać się na tyłach, w razie czego mówcie gdzie mam celować! - Powiedziałem docierając na miejsce. W rękach trzymam łuk i gotową strzałę w razie ataku na naszą paczkę.

Andromalius, Astam, Geresh
Geresh wyglądał dosyć zabawnie, kiedy zaczął zasłaniać się tarczą, nie schodząc z konia. Może wejście na niego było zbyt dużym wysiłkiem? Jednak koń nie był zadowolony z tego powodu, zarówno on, jak i wierzchowiec Andromaliusa, bali się wejść do ruin. Zeszliście z koni i przywiązaliście je do pobliskiego drzewa, na szczęście miały przy sobie paszę i dostęp do wody. Nie powinny umrzeć, nawet gdybyście spędzili tydzień w ruinach.
Nagle zjawił się Astam; jego koń również był przerażony, więc został blisko pozostałej dwójki. W trójkę weszliście do lochu, było tam dosyć ciemno, mieliście szczęście, że Geresh był blisko. I mówił, że trzeba zapamiętać napis. Oby wziął to na siebie.
Weszliście w ciemność i poczuliście coś dziwnego; jakby powietrze przy wyjściu nabrało na gęstości, czy to czar, który ma zapobiec waszej ucieczce? Usłyszeliście także przerażający pisk, dochodził z oddali, niosło go echo. Po pewnym czasie doszliście do pierwszego rozwidlenia; oferowało drogę w lewo, na wprost lub w prawo.

///teraz czekam na odpis całej trójki. Wspólnie ustalacie, w którą stronę, a jeden z Was ma zrobić rolla z 1d20. Jeżeli nie będziecie jednomyślni co do kierunku, czekam aż Wasze postacie się porozumieją. Chyba że ktoś się chce oddzielić. Wtedy nie czekam///

-Tuż przed wejściem do ruin usłyszałem znajomy irytujący dźwięk, moim oczom ukazał się Astam na koniu.
-A w jego rękach worek z mięsem.- Zaświeciły mi się oczy.
-Przyjacielu- Mówię biorąc swoją porcje mięsa i jedząc od razu do syta.
-Przyda nam się twój łuk!- Przypominam sobie pewnego człowieka i jego umiejętności z inną bronią dystansową.
-Wchodźmy!- Daję znak kompanom

-Chodźmy na prawo- Mówię cicho do towarzyszy. Zbliżając się do rozwidlenia staram się poruszać jak najciszej się da.

The member 'Nokhalion' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 19

- Skoro mamy iść w prawo, to chodźmy w prawo. Ja tu tylko sprzątam - i gdy rzekłem te słowa, zaostrzyłem swą czujność jeszcze bardziej niż wcześniej i udałem się w domniemaną stronę.

Andromalius, Astam, Geresh
Wybraliście skręt w prawo, bez większych przemyśleń przy sprawdzenia powietrza; gdybyście czuli przeciąg, mogłoby to oznaczać, że jesteście blisko wyjścia.
Szliście tak dłuższą chwilę, może nawet pół godziny. Doszliście do miejsca, w którym coś połyskiwało na ścianie... To było złoto - a dokładniej, dwie pochodnie, spod których pobłyskiwało złoto. Czy ktoś był na tyle bogaty, żeby ze złotych rurek zrobić podstawy do pochodni? To miało niewielkie znaczenie; na kamiennej podłodze było także krzesiwo. Takie pochodnie mogą wystarczyć wam na jakieś trzy godziny każda. Zobaczyliście także, że waszą kolejną możliwością są drogi na prawo i lewo.

- Broń boże nie dotykajcie niczego co złote i się mieni, to może być pułapka - Powiedziałem. Przecież wiadomo, być może jest to pułapka. Czekam na decyzję towarzyszy, gdzie się udać. Nie polegam na swoich zmysłach.

-Spróbujcie strącić pochodnie na ziemię z odległości!- mówię chcąc uniknąć domniemanej pułapki

-No nie wiem chłopaki- rzuciłem luźno.
-A co jeśli to zwykłe pochodnie i jak je strącimy to się rozjebią - rzekłem nie pewny co robić.

-Debil, "pochodnie się rozjebią", chuj że to gruby kij, i to jeszcze z metalu, ta. Na pewno się rozjebią jak spadną z półtorej metra- Używam sarkazmu w takiej ilości żeby wkurwić rozmówcę.
-Jeśli tak bardzo ci zależy na tych pochodniach to podejdź i je zabierz

-Ehh... dobra, ja pójdę- Mówię do swych towarzyszy.
Dziarsko łapię za obie pochodnie i próbuje zdjąć je ze ściany

Andromalius, Astam, Geresh
Wasza ostrożność była zdecydowanie na miejscu, nie znaliście niebezpieczeństw, z którymi trzeba będzie się zmierzyć. Andromalius, najodważniejszy z was wszystkich, od krasnoluda także, podszedł do ściany z pochodniami i zdjął je. Oczekiwaliście trzęsienia ziemi, które pogrzebie was żywcem. Czaru, który spopieli was w parę sekund. Portalu do zaświatów, który wciągnie was do siebie. Ale nic takiego się nie wydarzyło. To były dwie, zwykłe pochodnie. Może warto podpalić je krzesiwem?
Nawet bez pochodni widzieliście, że macie do wyboru drogę na prawo lub lewo, jednak światło pochodni mogłoby wam pomóc w poszukiwaniu skarbów, unikaniu pułapek, czy też... walce?

-Bierzcie po jednej ale nie zapalajcie obu naraz!- Mówię wychodząc naprzód z uniesioną tarczą.
-Chodźmy w lewo- mówię kompanom.
-Rozglądajcie się!

Biorę jedną pochodnię zdając się na krasnoluda.
- Dobra, zrobimy to jak chcesz - odpowiedziałem.

Zapalam pochodnie krzesiwem i biorę ją w dłoń. Oślepiony przez chwilę czekam aż moje oczy przyzwyczają się do światła po czym ruszam w lewą odnogę.

The member 'Nokhalion' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 17

Andromalius, Astam, Geresh
Wybraliście lewy skręt. Pochodnia w rękach Andromaliusa zdecydowanie zwiększała pole widzenia, lekko podrażniła wasz wzrok, jednak po chwili poprawił się. Wkroczyliście odnogę, która była bardziej przestrzenna. Sklepienie zwiększało się, sięgało około trzech metrów, przynajmniej z takiej wysokości skrzeczały nietoperze, kiedy wyczuły lekkie wstrząsy. W tym momencie, ruiny zaczęły przypominać jaskinie, stalagmity i stalaktyty zaczęły się pojawiać. Mimo tego, ściany zachowywały swoją gładkość, wyglądały jak ściany pałacu, co tworzyło dziwaczne połączenie.
Chmara nietoperzy przeleciała powyżej waszych głów. Przyświeciliście pochodnią przed siebie, ujrzeliście duży cień. Istota, jeżeli tak można to nazwać, zbliżała się do was. Początkowo przypominała niedorozwiniętego cyklopa; mała głowa, dwa metry i szeroki korpus. Kiedy potwór podszedł do was na odległość trzech metrów, ujrzeliście jego ciało w pełnej okazałości.
Sami nigdy nie spotkaliście konstruktu tego typu, jednak świecące na niebiesko oczka rozwiały wasze wątpliwości; to był golem. Jego ciało było zbudowane warstwowo, wyraźnie zobaczyliście, że było stworzone w całości z muszli, powierzchowna warstwa wyglądała na wypolerowaną i wytrzymałą, pod nią było wiele więcej muszli. Jego prawa dłoń przypominała wiertło. Golem zaszurał nią po ścianie i zarysował ją. Wyraźnie było widać, że nie chcecie być trafieni tym wiertłem. Potwór ruszył na was z rozbiegu i trzeszczeniem muszli.

///Astam dopisuje sobie pochodnie, Andromalius krzesiwo, pochodnia jest aktywna teraz. Rzucacie na inicjatywę///

The member '@Figar' has done the following action : Dices roll

---

'6' : 5

Przyjmuję pozycję defensywną i staram się chronić drużynę.
Patrzę uważnie na kolec golema, mam nadzieję że ta tarcza wystarczy.
-Spróbuj szczęścia skurwysynu!- prowokuję golema do ataku.
Zapieram się nogami i trzymam na ramieniu młot gotowy do uderzenia.

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'4' : 1

-O kurwa- krzyczę, jednocześnie szybko wyciągając procę