Sklep z bronią rodziny Manfredich

Zakłady kowalskie rodziny Manfredich świadczą same o sobie - dobra jakość, bez fuszerki, potwierdzają rodzinne motto, które widnieje na szyldzie każdej kuźni i sklepu - "Bez rdzy przez lata". Przestronny budynek jest jedynie miejscem, gdzie nestor rodu - Lephry Manfredi - sprzedaje towary wyprodukowane przez rodzinę. Nie ruszył młota kowalskiego od wielu lat, kiedy - jak uważa - stworzył swoje kowalskie arcydzieło. Teraz jedynie sprzedaje wyroby. Nie stroni od negocjacji, a znaleźć u niego można naprawdę wiele; od noży kuchennych po przedmioty wykonane ze smoczych łusek. Znajdziesz nawet insygnia dla magów i pastorały, które po poświęceniu mogą służyć kapłanom. Jeżeli chcesz go okraść lub napaść, zastanów się parę razy - ma do dyspozycji nie tylko wiele broni, ale za czasów młodości to on sam zdobywał części ciał potworów do stworzenia przedmiotów. Nadal zostało mu trochę krzepy.
Lephry Manfredi, w zamian za drobną opłatę, z chęcią użyczy warsztatu i kuźni swojego syna aspirującym twórcom wszelkiego rodzaju. Może także przechowywać przedmioty, których poszukiwacze przygód nie mają ochoty nosić na wyprawy.

Na widok tak wielu pięknych tarcz, młotów i toporów oczy zaczęły mi się świecić jak dziecku w sklepie z łakociami. Moje szczęście po zobaczeniu tych cacuszek nie umywało się niestety do smutku jaki spowodowała cena.
-Przepraszam cie dobry człowieku, szukam jakiegoś taniego pancerza i tarczy, masz pan może coś na chudą sakiewkę?- Zapytałem. Przez otwarte drzwi za ladą udało mi się dojrzeć pracownie na której środku stało piękne kowadło.
-Takię piękności widziałem tylko dotychczas w Związku Admieńskim. Sam wiem co nieco o kowalstwie, czy mógłbyś mi udzielić jakichś rad?- Zapytałem pełen nadziei że komplement przekona mojego rozmówcę.

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 9

Tyle broni, tyle strzał i łuków... jeszcze tylko jakiś solidny pancerz i będzie można ruszać w przygody. Hehe, już nie mogę się doczekać tego napierdzielania, zupełnie jakby tylko tego mi brakowało.
- Witajcież! Czy znajdzie się jakiś mały i tani, ale też ostry i zaradny nóż dla młodego poszukiwacza przygód? - rzekłem dosyć głośno, w nadziei, że domniemany kowal, sprzedawca, czy jakkolwiek go nazwać, da mi to, czego chcę.

Geresh
- Kowalstwem już się nie zajmuję. Kowadło, które widzisz, należy do mojego syna - choć rzadko tu bywa. Chcesz się uczyć i chcesz zaoszczędzić... Znoszoną kolczugę sprzedam za pięć złotych monet, a tarczę... będziesz mógł przekuć kawał ten blachy, odsprzedam za trzy monety. Jestem również zaklinaczem. Mogę przygotować stanowisko i doradzić parę sztuczek. Krasnolud krasnoludowi krasnoludem, jak to mówią - zaśmiał się do tradycyjnego przysłowia.

Astam
- Nóż, nóż, nóż... - podszedł pod ścianę, którą zdobiła głowa jelenia. - To nóż łowiecki. Sakiewki nie masz pewnikiem ciężkiej, więc tylko to mogę zaoferować za pięć monet - podał ci proste ostrze, lekko poszarpane - pewnie żeby zadać dodatkowe obrażenia podczas wyciągania z ciała. Krótka rękojeść, stal słabej jakości. - Jeśli planujesz polowanie na jakiegoś dzika czy wilka, mogę doradzić. Tylko powiedz, człowieku, jaka zwierzyna?

-Bardzo proszę!- Włożyłem kowalowi osiem sztuk złota w dłoń.
Przymierzyłem następnie kolczugę i obejrzałem się w lustrze, następnie podniosłem owy kawałek blachy i pewnym krokiem zacząłem podążać w kierunku lady, a następnie kowadła, rozejrzałem się po stanowisku i chwyciłem za mój młot
-Jak dobrze znowu wziąć się za kowalstwo!- Oznajmiłem, i zacząłem myśleć jak najlepiej wziąć się do roboty
-Kowalstwo I

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 2

Ignorując dźwięk rytmicznych uderzeń młota o kowadło, z zainteresowaniem przyglądałem najdroższemu wyrobowi rusznikarstwa jaki udało mi się znaleźć.-To cacko musi być moje- mruknąłem pod nosem. Patrze po tym do własnej sakwy i zawstydzony wydaje smutne westchnięcie. Poczucie bezradności i biedy szybko mija gdy w mojej głowie pojawia się iście diabelski plan.
-Udawanie głosów
(udając głos Geresha)-ALE CHŁAM, powiadam! Na moją brodę, nigdy nie widziałem równie żałosnej broni! To kowadło, ten młot, cały ten zasmarkany sklep, wszystko badziewie, BADZIEWIE powiadam. Toż to wyroby gorsze nawet od tych elfickich. Panie Malfredii, ten przybytek jest zakałą i obrazą dla każdego krasnoluda który stąpał kiedykolwiek po tej zacnej ziemi! - Wykorzystując wściekłość Malfriedicha, szybko zdejmuję rusznice z półki, jednocześnie rozsypując kulę od procy po podłodze. Gdyby coś poszło nie tak, masywny krasnolud poślizgnąłby się na nich dając mi czas na ucieczkę

The member 'Nokhalion' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 12

Geresh, Andromalius
Wszystko stało się bardzo szybko.
Geresh kuł metal, zgodnie ze wskazówkami Manfrediego, który wcześniej pokazał klasę samą w sobie; jego kowadło i piec były zaklęte, gestami rąk rozpalił ogień i przygotował stanowisko. Wyglądał jak czarodziej kuźni. Nowe techniki kowalskie nie wychodziły mu zbyt dobrze; trochę się nauczył, jednak został przy własnych technikach kowalskich i nie można powiedzieć, żeby jego umiejętność kształtowania stali polepszyła się. Przez nowe techniki wyszło nawet gorzej, niż zrobiłby to zwykle; nie zauważył, że stal nagrzewała się nierównomiernie, powstało parę wgnieceń i rys. Widząc to, Manfredi skomentował jego wysiłek paroma słowami - "Lepiej zostań drwalem, do stali się nie nadajesz". Następnie odszedł doradzić Astamowi - coś dobrego w niskiej cenie. Wymóg, który jest zawsze stawiany.
Geresh, ku jego nieszczęściu, nie zauważył, że swoje stanowisko miał blisko broni palnej. Tej samej broni palnej, na którą ochotę miał Andromalius. Jego intryga się jednak nie udała - kradzież nie doszła do skutku, bo to Manfredi był panem tego miejsca. Ciągnąc za rusznicę, Andromalius poczuł, jakby półka nie chciała wypuścić broni ze swoich objęć. Wtedy Geresh skończył mocować skórzany uchwyt swojej nowej tarczy - i, ku nieszczęściu, oszustwo Anromaliusa sprawiło, że zgarnął burę od byłego kowala.
- TY! - wskazał palcem na Geresha. Przedmioty w sklepie zaczęły się poruszać. - Dałem ci zniżkę, użyczyłem ci nawet stanowisko pracy mojego syna... A ty... A ty... Ty, zawszony bękarcie centaura, co ma włosy łonowe przy jadaczce... Nie dość, że obraziłeś mój sklep - owoce ciężkiej pracy mojej i mojej rodziny - próbowałeś ukraść broń. Jedną z niewielu, które wykonałem jeszcze w Związku Admieńskim... Wybieraj: spędzisz resztę życia w więzieniu, albo spędzą je tam jedynie twoje jaja - ze ściany przyleciał do niego piękny, zdobionymi runami miecz. W głowie usłyszałeś jedynie "Ssę pindola", jakby bogowie ci współczuli.

- Spokojnie, kowalu! Pochodzimy z okolicy gdzie takie głupie żarty są na miejscu, lecz leciutko się tutaj zapomnieliśmy. Najlepiej zapomnijmy o całej tej głupiej sytuacji i wróćmy do biznesów - Powiedziałem chwytając Andromaliusa i Geresha za łby i uderzając ich na znak, żeby przestali się popisywać.
- W zamian rekompensaty, zapłacimy o jedno złoto więcej za te przedmioty, a i pomożemy ci z czymś, jeśli masz dla nas jakieś zadanie, prawda, towarzysze? - Dodałem od siebie.

The member 'Astam' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 7

-PANIE! CO PAN ROBISZ!?- Krzyknąłem przerażony.
-Jakie obrażanie? Przecież podziwiam pańską robotę odkąd tu wszedłem!-Oznajmiłem próbując się uspokoić.
-TY!- wskazałem palcem na Aviomarina
-Niech cie piekło pochłonie, a w tym piekle niech cie Biesy w dupę jebią-Powiedziałem gdy szedłem w jego stronę.
-Takie to jest śmieszne przedrzeźnianie innych!?- Chwyciłem go za nadgarstek i pociągnąłem w stronę Kowala.
-Dobrodzieju ja i Astam mamy już swój rynsztunek, ten natomiast gagatek siedzi cichutko jak myszka w dupie po tym jak ktoś chciał ukraść broń palną-Wyjaśniłem już spokojnie
Puściłem rękę parszywego złodzieja, wyprostowałem się i spojrzałem prosto w oczy kowala.

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'10' : 8

-Geresh, stary druhu, JA ZŁODZIEJEM?- Macham z niedowierzaniem głową.
-To chyba rzeczywiście jakiś nieśmieszny żart - odwracam wzrok na Manfrediego
-Obawiam się że nie mogłem cię okraść, byłem w tym czasie zajęty zbieraniem kul od mojej procy- Mówie wskazując na rozsypane po ziemi pociski.
-Gdybym chciałbym cię okraść, pozostawienie po sobie dowodu byłoby niezwykle idiotycznym zagraniem, czyż nie?- Mówie uśmiechając się lekko

The member 'Nokhalion' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 15

Astam, Geresh, Aviomarin
Kowal wyraźnie zdenerwował się waszymi kłótniami i próbami przekonywania. Usłyszeliście dziwny dźwięk z pomieszczenia obok - czy to szczekanie? Nie, było niższe. Kowal ciężko wzdychnął i rzucił mieczem, żeby poleciał z powrotem na ścianę. Do pomieszczenia, w którym byliście, weszło coś dziwnego. Wielkością podobne do pitbulla, jednak o łapach grubszych, skórze z łuskami i wielką głową. Głowa była zwieńczona wielkimi zębiskami. Wyglądały bardzo groźnie.
- To mój zgrzytacz, nazywa się Szczęki - nie był zbyt dobry w nazewnictwie. - Jak pewnie wiecie, te zwierzęta mają szczęki na tyle silne, że pomagają kowalom w pracach, zgniatają metal. Posiadają także inną cechę... Te, które mają węch tak czuły jak Szczęki, wyczuwają kłamstwo. I zaszczekał, bo je wyczuł - odszedł od was parę kroków, żeby pogłaskać zwierzę. - Ktoś z was na pewno kłamie. Może i jestem stary, może nikt nie próbował mnie okraść. Jednak znieważono mnie tutaj. W moim własnym sklepie, który traktuję jak dom. Naruszyliście święte prawo gościnności i ten, który mnie znieważył, musi mi zadośćuczynić - ostatnie słowa wypowiadał z naciskiem.
- Kradzież puszczam w niepamięć, jeśli poznam prawdę. Jestem nawet skłonny cię nauczać, Gereshu, w twoich wolnych chwilach, jeśli dostarczysz mi parę materiałów.
- Rwoah, rwoah! - wtórował zgrzytacz.

W pierwszym momencie gdy przyszedł ten dziwny stwór pomyślałem "O ku*wa diabeł" lecz szybko się uspokoiłem. Nic mi nie grozi - pomyślałem, przecież nie zrobiłem niczego złego, a tym bardziej nie chciałem okraść kowala.
- To wezmę ten nóż i znikamy, jeśli oczywiście reszta zakończyła swoje transakcje - Powiedziałem, chcąc wyjść od kowala.

-Kowalu, przyszedłem w twe progi by zakupić oręż i poduczyć się co nieco w zawodzie. Nie okradłem cię ... no i bardzo podoba mi się ten sklep... - Powiedziałem ostrożnie ważąc słowa.
Założyłem rękę za rękę i popatrzyłem na Aviomarina.
-*Hmph*- Odetchnąłem i wiedziałem że to będzie ciekawe.

-Po pierwsze nazywam się Andromalius, a nie Aviomarin.- Mówię patrząc spod byka na Geresha.
-Po drugie, nie miałem zamiaru wrabiać Geresha i jestem za cholerę pewien że niczego z tego sklepu nie ukradłem- Mówię pewnym głosem i uśmiechając się w kierunku stwora.

Geresh, Andromalius
Manfredi wysłuchał was obu i pogłaskał swoją brodę.
- Mówię jasno: o kradzieży zapomnę, jeśli obelgi wytłumaczycie. Nie wiem, kto je krzyczał, widzę że sami tego nie jesteście pewni... Ale mnie się nie obrażą. Mam znajomości w strażach tego miasta... Nie liczcie na praworządne traktowanie - uśmiechnął się - Potraktuję was według MOJEGO poczucia sprawiedliwości.

-Ehhh... Wybacz dobrodzieju, obawiam się że to ja wypowiedziałem te słowa. Jest pan najbardziej hojnym krasnoludem, pańska oferta łaski tylko temu dowodzi - uśmiecham się ciepło do Malfriediego.
-Przyjmuje całą winę za te haniebne słowa na siebie, kierowała mną głupota.- Kontynuuje - Wyniuchałeś coś zwierzaku?- Zwracam się do zgrzytacza

Andromalius, Geresh
- Twoje słowa były obelżywe, ale masz jakąś krztę honoru, choć nie patrzy ci się dobrze z tej podgniłej twarzy - Szczęki zaczął kręcić się koło twojego krocza. - Jednak musisz ponieść karę za te słowa, bo słowa potrafią ranić mocniej od czynów. Szczęki potrafi jedynie wyczuć kłamstwo, jednak ten zapach mu mąci węch. Tak czy siak, więcej nie oceni, czy kłamałeś... Masz wybór, bo dziś doszły mnie słuchy, że prawnuczek mi się urodził. Oto moja oferta: jedna twa męskość i zakaz wstępu do mojego sklepu, jedna twa męskość i całe złoto, lub też dwie twoje męskości - pies kręcił się niebezpiecznie. Kowal odszedł w stronę Geresha i położył mu rękę na ramieniu w ojcowskim niemal geście.
- Wybacz, młodziku, że żem ci od razu nie uwierzył i myślał, że chciałeś splamić mój honor. Dla ciebie także mam propozycję - przynieść mi trzy senniczki pospolite, niedźwiedzie ścięgno i jakąś ciekawą rudę - wtedy cię zacznę uczyć kowalstwa.

-A bier to jajo i tak go nie używałem- mowie z urazą, wywołaną raczej wykryciem mojego planu niż utratą jądra.
-I wybieram zakaz wstępu do tego sklepu, będzie mi przywodził raczej same złe wspomnienia -Patrzę się zniecierpliwiony na Szczęki.-No dalej! Na co czekasz-
Gdy byłó już po wszystkim kieruje się sztywno w kierunku drzwi, ignorując jednocześnie roześmiane twarze moich "kompanów"
-Poczekam na was na zewnątrz

Astam, Geresh, Aviomarinius
Szczęki to zrobił szybko i bezboleśnie, równie szybko je wypluł. Może i to niemiłe, ale jądra Andromaliusa nie były smaczne. Krasnolud zaśmiał się i włożył jądro do woreczka.
- No to jesteśmy kwita. Mam nadzieję, że przystaniesz na moją umowę, Gereshu. Zapraszam ponownie - tylko nie tego podżegacza! - na odchodne pomachał młotkiem kowalskim.

///zapraszam do cyrku///