Las Karwnorski

Dwieście lat temu zasadzony dla arystokracji, obecnie duży i gęsty, mimo że szlaki są dobrze utarte. Często tu można spotkać burmistrza Karwnoru, który poluje dla uciechy. Las jest mieszany - występuje tu dużo drzew liściastych i tych iglastych. Zwierzyny jest od groma - od lisków i rysi, przez wilki, jelenie i niedźwiedzie, aż po Króla. Mało kto wie, kim jest król, jednak to on reguluje populację zwierząt. Poprzedni Król, mantykora, został zabity przez grupę śmiałków. Obecny pokazuje się bardzo rzadko, jednak i on może stanowić wyzwanie dla nawet doświadczonego poszukiwacza przygód.
Las leży na wschód od miasta i kiedy zboczy się z głównego szlaku w lewo, można dojść na Kukułczy Szczyt. Na nim widuje się więcej zwierząt - jest tam pożywna roślinność, mniejsze zwierzęta, a także strumień.

Andromalius, Astam, Geresh
Weszliście do lasu w poszukiwaniu Brutala - śnieżnego tygrysa z cyrku, który zaginął. Każdy z was posiada stek marynowany w kocimiętce, przysmak drapieżnika. Geresh dzierży linę, a Andromalius dmuchawkę i - niestety - tylko jedną strzałkę ze środkiem usypiającym. Było pewne, że musicie podejść kawałek dalej. Mimo że otaczały was drzewa, nie można było nazwać tego miejsca sercem lasu, gdzie może przebywać silny drapieżnik. Idąc wartkim krokiem doszliście do skrzyżowania - wydawało wam się, że las łagodnieje w stronę prawej drogi, natomiast w lewo - wręcz przeciwnie. Przystanęliście, żeby zdecydować, jednak nie byliście sami - blisko was trawę jadł jeleń. Wyższy od każdego z was i o imponującym porożu. Wygląda na to, że was nie zauważył - delektował się trawą z łąki prawej drogi skrzyżowania.

- Szukajcie dalej tego tygrysa, ja upoluję tego jelenia. Być może będziemy mieć większą przynętę na tego kota, a być może i my coś przekąsimy po udanym polowaniu? Wiecie, ognisko, świeże mięsko - Powiedziałem z leciutką pasją w głosie. Bardzo chciałem zbliżyć się do swoich kompanów, tudzież ich poznać. Odganiałem ich od siebie żeby szukali zguby z cyrku, tudzież syknąłem spojrzeniem jeszcze raz w stronę towarzyszów;
- Tylko miejcie uwagę na moje tyły, ażeby tygrys nie wpierdolił mi szponów w dupsko - Dodałem, kucając i wyciągając strzałę z kołczanu. Zacząłem mierzyć w stronę jelenia, by oddać dogodny strzał.
- On będzie mój - Powiedziałem, mając na uwadze to że mogę go nie zabić za pierwszym razem, przyszykowałem sobie nóż. Celowałem łukiem w jego szyję, mam zamiar trafić w tętnicę.

The member 'Astam' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 10

Astam
Zwierzyna była szczególnie prosta - aż przypomniałeś sobie bardzo napastliwą krasnoludzicę ze swojej ojczyzny. Jeleń był nieświadomy, co się stanie do przedostatniej sekundy - parę setnych sekundy przed śmiercią jakby wyczuł pęd powietrza i odsunął się lekko. Nie trafiłeś w tętnicę - jednak przebiłeś zwierzęciu krtań. Jeleń padł nieprzytomny, a z jego pyska zaczęła lecieć mieszanka śliny i zakrwawionej trawy. Czy nie wypada go dobić?

Łatwo przyszło - zupełnie nie musiałem się bardziej starać niż musiałem. Cóż, to słaba zwierzyna. Nie ma co się cieszyć. Jedynie z tego, że możemy zrobić wyżerkę.
Podchodząc do upolowanej zdobyczy miałem na uwadze swoje tyły, ciągle byłem wyczulony na to że coś może na mnie skoczyć, nie wiem, jakiś bob bandyta, a już na pewno ten tygrys.
Dobiłem jelenia za pomocą noża którego kupiłem u kowala, kiedy to uda mi się ją zabić biorę zwierzę na plecy i dołączam do poszukiwań.

Uśmiechnąłem się na widok zdobyczy mojego kamrata.
-Może jednak nie zginiemy tu dzisiaj wszyscy. - Powiedziałem pod nosem.
Przyglądałem się uważnie runu leśnemu szukając "Senniczków Pospolitych" dla Manfrediego oraz innych rzeczy które mogły by mi się przydać.
Wpatrywałem się również w jelenia i w mojej głowie pojawił się pomysł.
-Astamie, pożycz mi proszę twój nóż na sekundę, w zamian będę ciągnąć tego jelenia za nami - Zwróciłem się do łowcy wypełnionego dumą.

Rozglądam się po lesie:
Widzenie w Ciemności I

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 15

- Trzymaj mój nóż, przyjacielu. Pierw obetrzyj go ze krwi, ażeby nie ubrudzić łachów - Powiedziałem, ze śmiechem na swoich ustach. Ściągnąłem zdobycz ze swoich pleców i odłożyłem nóż na ziemię.
- Miłej zabawy, krasnoludzie! Pamiętaj by mieć oczy szeroko otwarte - dodałem, udając się przed siebie.

-Bardzo dziękuję! - Odrzekłem wycierając nóż w mech na którym stałem.
Podszedłem następnie do jelenia i zacząłem odcinać mu poroże.
-Nie wiem czy za kłusownictwo w lasach tych dupków moglibyśmy mieć kłopoty, za to poroże można znaleźć na ziemi o każdej porze roku! - Powiedziałem i oddałem nóż Astamowi chowając poroże w plecaku.
-Słyszałem też że ze sproszkowanego poroża robią środki na potencję, być może przyda się to naszemu sprawnemu w 2/3 nadgniłemu kompanowi - Szepnąłem z uśmiechem do Astama.

Geresh
Geresh zręcznie oporządził jelenia - udało wam się uzyskać cztery kilo mięsa, wciąż o silnym zapachu krwi, dwa piękne poroża - może Manfredi nauczy drugiego krasnoluda, jak wzmocnić taki materiał? Udało ci się także oporządzić czaszkę - wciąż był w niej mózg zwierzęcia i czuć w niej było jego siły życiowe. Pomyślałeś, że może posłużyć jako część artefaktu magicznego.
Szukałeś senniczków pospolitych - byłoby prościej, gdybyś zapytał Manfrediego, jak wyglądają. Nie mając tak ważnych informacji zacząłeś przypatrywać się wszystkim roślinom na łące. Niestety, zaciągnąłeś się nieco za mocno i zasnąłeś - ostatnią myślą przed snem było "To chyba te skurwysyny...".

Astam
Odszedłeś kawałek w lewą stronę - w stronę Kukułczego Szczytu. Nie widziałeś żadnych innych zwierząt, jednak zauważyłeś pewien skrót, wydeptaną drogę przez zarośla. Mogłeś się spodziewać, że to skrót do Szczytu - jednak skąd masz mieć pewność? Może miejsce prowadzi do zagajnika lub stawu? Jednego mogłeś być pewien - to nie ludzkie nogi, ani odnóża innej rasy rozumnej, wydeptały ten szlak.

///+25 punktów doświadczenia dla Astama
+Patroszenie I dla Geresha///

*Sen*
Znajduje się na polanie, nie widzę moich towarzyszy.
W wysokiej trawie widzę dwa żółte ślepia patrzące prosto na mnie, serce zaczęło mi bić szybciej GDY NAGLE bestia zaczęła biec w moją stronę.

Roll na obudzenie się

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 9

Obudziłem się w sam czas, Astam brał rozbieg żeby kopnąć mnie w krasnoludzkie cyrkonie.
-KURWA! Stój, wstałem wstałem - Krzyknąłem przypominając sobie jak mama budziła mnie do szkoły górniczej.
Wstałem  i z zasłoniętymi ustami i nosem zbieram 18 senniczków do ekwipunku.
Przypominając sobie sen wpatruje się w trawę uważając na jakikolwiek ruch otoczenia.

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 10

Obserwuje moich towarzyszy z nitką podziwu dla ich łowczych umiejętności. Podziw trwał do momentu gdy pewien krasnolud postanowił wsadzić swój łeb do krzaka trujących roślin, po tym pozostało tylko zażenowanie. Odwracam się do nich plecami i zaczynam lustrować otoczenie w poszukiwaniu śladów bestii.
-Tropienie I-

The member 'Nokhalion' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 18

Idę wzdłuż tego śladu, może znajdę tam coś, co pozwoli mi zakończyć to mizerne zadanie z tygrysem. Najwyżej zabiję tego tygrysa, ale wolałbym go oswoić. Idąc przed siebie szukam jakichkolwiek informacji które mogą dać znać o obecności stworzenia. Analizuję wszystko - po prostu szukam tej zguby.

The member 'Astam' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 2

Geresh, Andromalius, Astam
Geresh zasnął w bardzo dziwacznym stanie - pełen energii energii nagle położył się bez przytomności. Po chwili jednak wstał - jakby bronił się przed wyimaginowanym atakiem. Udało mu się zrobić unik przed tym atakiem, taki z niego marzyciel. Czujnie na stan wokół niego, zerwał parę senniczków pospolitych - nieco popsuł zadanie, bo z wielu na łące do użycia nadawało się jedynie dziesięć.
- Krasnoludzkie palce, przeleciało wszystkim przez myśl.
Natomiast Andromalius - winny poprzedniego zamieszania w karczmie - zaczął się rewanżować. Zauważył ślady tygrysich szponów. Mogłyby być równie lwie lub lamparcie - jednak te zwierzęta nie występowały w tym lesie, o ile wam było wiadomo. Zobaczył silne ślady na grubym dębowym drzewie, które prowadziło w lewe rozwidlenie - szlak prowadzący na Kukułczy Szczyt,
- Skłik, skłik - usłyszał delikatne piszczenie. Podchodząc bliżej - pierwotnie w celu zobaczenia zadrapań drzewa - ujrzał malutką wiewiórkę. Przynajmniej wyglądała na trzymiesięczną wiewiórkę - równie dobrze to stworzenie mogło być płodem wilka, który przez magię wyciekł tygodnie wcześniej. Niemniej, wyglądał na wygłodniałego - był w ogóle karmiony po urodzeniu? Andromalius stanął przed wyborem - heroicznie spróbować ocalić zwierzę lub dobić je, nim poczuje, czym jest prawdziwe cierpienie.
Astam, który oddzielił się od głównej grupy, był bardzo uważny. Sprawdzał każde stąpnięcie na dużej gałęzi i ślad zamazany w błocie. Niestety, nie odnalazł potwierdzenia, czy tygrys znajduje się w kierunku, który obrał.

-Biedaczek- wymamrotałem cicho -Papa Andromalius już ci pomoże. Zacząłem rozglądać się za czymś co mogłoby się nadać na pożywienie dla malca. Po paru sekundach zlokalizowałem pobliską jabłoń. Podbiegłem do niej szybko, zerwałem byle które jabłko i wróciłem do wiewióra. -tylko się nie udław mały- Zwracam wzrok na moich towarzyszy -Ej patrzcie co znalazłem, jak go nazwiemy- zawołałem donośnie -A i swoją drogą obok były ślady tygrysa, dziwne co nie.-

-Teraz mówisz o śladach?! Szybko za nimi, schowaj gryzonia pod kapelusz i chodź!- Zacząłem pośpieszać kompana by jak najszybciej dogonić Astama.

Astam, Andromalius, Geresh
Wiewiórka zjadła mały kawałek jabłka - skrzywiła się, owoc musiał być kwaśny, jednak wygląda na to, że parę ugryzień wystarczyło, żeby zasnęła. Chwilę przed tym schowała się w zakamarkach twojego ubrania.
Zauważenie śladów to ważna sprawa - byłaby to radośniejsza chwila, gdyby Astam był z wami. Na szczęście udało się wam go dogonić - wygląda na to, że szedł w kierunku, który wyznaczały ślady.
Skubaniec, ma szczęście, przeszło Gereshowi przez myśl.
Wiewiórce będzie najcieplej w mojej pustej mosznie, pomyślał Andromalius.
Blisko waszych nóg zrobił się straszny ruch - gromadka zająców przebiegła w stronę, z której przybyliście. Mielibyście szansę złapać chociaż jednego, ale chyba nie macie powodu zabijać więcej, niż to potrzebne do zadania.

///teraz poruszacie się w grupie - pierwsza osoba, która napisze, robi roll 1d20 i od niego zależy, co napotkacie///

-Co mogło tak skubane wystraszyć?- Powiedziałem wpatrując się w kierunek z którego przybiegły zające.

Widzenie w Ciemności I

The member 'Bobby' has done the following action : Dices roll

---

'd20' : 8